Liturgi lagungarriak

A) APAIZAREN MONIZIOAK

AGURRA ETA SARRERA
Jesu Kristo gure Jaunaren grazia, Jainko Aitaren maitasuna eta Espiritu Santuaren batasuna izan bedi zuekin.

Jainkoak entzuyten du bere pobreen eskaria. Eta gu ere behartsu gatoz Jaunaren aurrera, konfiantza handia duten pobreak gara.
Eukaristian Jainkoak bere dohain osoa ematen digu, eta nola ez diogu gure uste on osoa eskainiko? Eukaristiaren hasieran gure bizitza eskuetan hartu eta Jaunaren aurrera etor gaiotezen, berak maite gaituela sinetsiz.

Isilune sakonean, jar gaitezen Jaun errukitsuaren aurrean, gure bekatua aitortu eta errukia eskatuz. (Isilunea).

— Jesus Jauna, zure behartsuen deia entzuten duzuna. Erruki, Jauna.
— Jesus Jauna, beti errukiz erantzuten diguzuna. Kristo, erruki.
— Jesus Jauna, gure uste ona gehitzen eta indartzen diguzuna. Erruki, Jaun.


PREFAZIOA
Adiskideok, eskerrak eman diezazkiogun gure Jaunari. Otordu hau gizaki guztientzako otordua da. Guztiok maitasun berean elkartu nahi gaitu. Eta poz horixe bizi eta eskertu behar dugu.


GURE AITA
Aita Jainkoak mundu guztira zabaldu nahi du bere erreinua. Horregatik, esan dezagun Jesusi ikasi diogun otoitza.




B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK
1. Gero ebanjelioa entzuteko prestatuko gaitu Itun Zaharreko pasadizo honek. Otoitz saiatuaren eredua da. Jainkoarengan erakusten duen uste ona guri ere ongi datorkigu.
2. Entzutera goazen hitzok guretzat dira. Bakoitza eta denok Jesusen Berri Ona hots egitera deituak gaude.




HERRI-OTOITZA
Jo dezagun otoitzez Aitarengana. Eska ditzagun Ebanjelioaren edertasunak gizon-emakume guztientzat, batez ere pobreenentzat.

*    Kristau herri osoaren alde: Jainkoaren bihotz handian sinetsi eta uste onez bizi dadin.

*    Bizitza inolako babesik gabe bizi dutenen alde: Jaunarengan konfiantza jarri eta uste onez bizi daitezen.

*    Otoitza ahaztuta daukatenen alde: Jaunak entzuten dituela jabeturik, harengana konfiantzaz jotzen ikas dezaten.

*    Sufritzen duten guztien alde eta, batez ere, hirugarren munduan beharrezkoenen premia sufritzen dutenen alde: Berri Onaren pozak eta guztion solidaritateak giza-maila librera jaso ditzan.

*    Eukaristia hau ospatzen ari garen guztion alde: behartsu eta behartsuekin bizitzen ikas dezagun, Jaunarengan gure bizitzaren ardura utzita.

Dei egiten dizun herriari entzuten diozun Jainko ona, entzun itzazu gure eskariak, eta emaguzu uste onez bizitzea. Jesukristo gure Jaunaren bitartez.





HOMILIA
Adiskideok! Jainkoak bere arduraz zaintzen ditu bere seme-alabak, ardura gertuko eta handiz. Maite dituelako. Ez da, beraz, batere harritzekoa uste onean bizitzeko deia egitea. Ez gaude edozeinen esku. Maite gaituenaren esku gaude. Eta nola ez gaitu babestuko maite gaituenak? Maitasun horren konfiantzak eusten dio kristau fededunari. Eta konfiantza horren pozak pozten du barruan.

Uste onez eskatzera dei egin digu, oraintxe entzun dugun ebanjelioak. Gauza jakina da, gaur egun badirela eskari-otoitza ondo ikusten ez dutenak. «Jainko Aitak badaki zer behar dugun, guk eskatu gabe ere» esaten dute. Eta arrazoi dute esaten duten horretan. Baina, fededunak ez du eskatzen Jainkoari informazioa emateko, bere uste ona azaltzeko baizik. Familiako aita batek ere ondo asko daki zer behar duen bere seme edo alaba txikiak, eta gauza asko eskatu gabe ematen dizkio. Baina, bide batez, seme edo alaba txikiak, bere eskarietan, aitarengan daukan konfiantza eta uste ona erakusten du. Eta konfiantza hori da balio duena.

Eskari-otoitzaren balioa azpimarratu zaigu lehenengo irakurgaian. Moisesen otoitz-jarrera horrek Jainkoa bere alde jartzen du. Jainkoa, beraz, Moisesen otoitzaren esku zegoen? Ez, noski! Eskari-otoitzak gureaz askoz gehiago esaten du Jainkoarenaz baino. Jainkoak nahi duen bezala jokatzen du bere maitasunean. Eta guk ez dugu Jainkoaren nahia ukatzen. Baina, gure otoitzak barruko taupada erakusten du Jainkoaren aurrean. Eta Jainkoak behartsuaren barne-taupadari erantzun egiten dio. Ez diola guk uste bezala erantzuten? Jainkoak beti onez erantzuten du.

Eskari-otoitzak, gainera, Jainkoaren erantzuna onartzera garamatza. Guk nahi bezalakoa ez bada ere, eskari-otoitzak Jainkoak emandakoaz ohartarazten gaitu, bera onartu eta eskertzera eraginez. Eskatzen duen pertsona Jainkoaren eskuetan gelditzen da. Eta Jainkoaren borondatea jasotzeko prest jartzen da. Hitz batean esateko, konfiantza da, eskari-otoitzak sortzen duen barne-sentimendua konfiantza da.

Eta konfiantza horrek eramaten zaitu bizitzan ausarta izatera eta arriskatzera. Askotan geure biziera babestu nahirik, ez dugu ebanjelizazio-lana onartzen. Geure erosotasun errudunean etzanda gelditzen gara. Konfiantza falta. San Paulok Timoteori esan diona gogoan eduki behar genuke: «Zabal ezazu hitza; ekin, egoki denean eta ez denean». Adiskidea, ez duzu izan behar gainetik nola edo hala kendu behar den astun latoso horietakoa, San Paulok eskatzen duena ez baita hori. Baina, bizi ezazu zure fedearen esperantza ausardiaz. Bizi ezazu bizipoza. Bizi ezazu Jesusen Berri Ona. Bizi, laneko une ilunetan, harremanetako une zail edo gozoetan... Bizi, negozioetan, politikan, kulturan… Berri Ona bizi, behartsuekiko hurbiltasunean, gaixoekiko ardura maitalean... Bizi ezazu Berri Onaren zoriona! Bizi!

Bizi bakarrik? Eta esan ez? Bizitzea bada nahiko esate, baina, hala ere, bizi baldin baduzu, izango duzu esateko aukera ere. Batek baino gehiagok jakin nahiko du nondik ateratzen duzun zure esperantza hautsiezin hori. Nondik ateratzen duzun pozik bizitzeko koraje hori. Nork ematen dizun sekula amaitzen ez zaizun pobreenganako joera hori. Batek baino gehiagok jakin nahiko du nork egiten zaituen barrutik hain libre. Nork egiten zaituen hain zeu.

Eta orduan zuk esango diezu zure esperantzaren arrazoia. Zuk esango diezu zorion eder baten presentziak ukitu zaituela. Zuk esango diezu sinestearen zoriona dela zure historia. Eta orduan, auskalo zer pentsatuko eta esango duen zure entzuleak, baina jakingo du gure giza historia honetan gertatu dela zorion berezia. Gizon-emakume mordoxka dezenteari sentidu eta bizipoza ematen dion zorion berezia. Eta, zure bizitzaz eta zure hitzez, sinestearen zorionaren historia luzeari beste maila bat gehiago erantsiko diozu. Konfiantzaren kontuak!

Bukatu aurretik, eta aipatutako edertasun guztiari izpirik kendu gabe, galdera bat egin behar dizut: Jesus sinesmenez ikustea zorion bezala bizi ote dugu? Bizitzea ez ezik zabaltzea ere merezi duen bizikizun al da zuretzat Berri Ona? Zerbait zorionekoa gertatu al zaigu geure barruan? Benetako konfiantza sortzen dizun zerbait zorioneko eta berezia?

Bihotz barrutik kanta dezagun gure fedea, fedearen zoriona. Kanta dezagun gure fedea! Eta gero, ogi eta ardo egina, ospa dezagun guri gertatu zaigun maitasunezko historia! «Zorionekoak baitira sinesten dutenak».