Liturgi lagungarriak

 

A) APAIZAREN MINIZIOAK

 

AGURRA ETA SARRERA

Arreba eta anaiok: aleluia. Jesus Jauna, berpizturik betiko bizi dena, beti zuekin!

 

Igandero-igandero Jesusekin bat egiten dugu gure batzarrean. Horixe sinesten dugu eta horixe ospatzen orain hemen.

 

Hori egia da beti, baina bereziki Pazkoko igandeotan. Gaurko Ebanjelioak ere horrelaxe esango digu: Jesus bere ikasleekin elkartuko da gozotasunez beteriko topaketan. Eta ikasleen artean bezala, tarteko agertzen zaigu guri ere hementxe. Eta orduan Pedrori bezala, gaur guri ere maitasunezko erantzuna eskatzen digu.

 

Hasteko, berpizturik bekatuak kentzen dizkigun Bildotsa gorets dezagun aintzaka eta goraka.

 

(Aintza)

 

 

PREFAZIOA

Jesus berpiztuak, bere ikasleei agertu zitzaienean, otordu ederra prestatu zien. Orain gu ere bere mahaira biltzen gaitu. Esker ona ager dezagun bihotz-bihotzetik.

 

 

GURE AITA

Jesusek irakatsi zigun bezala, eska dezagun egun honetako ogia, biderako behar dugun janaria, besteekin zatitu behar dugun maitasunaren ogia.

 

 

HONA HEMEN

Hona Jainkoaren Bildotsa, Kristo Jauna, heriotza garaitu duena, betiko biziaren janaria. Zoriontsuak Pazko-mahai honetara gonbidatuok!

 

 

 

 

 

B) IRAKURGAIEN MONIZIOAK

1 - Pedrok eta beste ikasleek laster ikasten dute zer den Jesusen ikasle izatea. Agintariak kontra dituzte, baina Jainkoarekiko konpromisoak eusten die indartsu.

2 - Jainkoak bere esku dauka biziaren misterioa. Jesus hil eta berpiztuari egiten zaion gorespen-kanta da irakurgai hau.

 

 

 

 

HERRI-OTOITZA

Jesu Kristo gurekin daukagula sinesten dugulako, Jainkoarengana jo dezakegu usterik onenaz. Egin dezagun otoitz, kantatuz:

 

ENTZUN, JAUNA, GURE ESKARIAK!

 

*  Eska dezagun Elizaren alde:  Igandero Jesu Kristo Berpiztuaren otorduan parte hartzeak, errukiaren misiolari izateko indartu dezan.

 

*  Gure anai-arreba behartsuenen alde: Jainkoarengan adorea eta guregan laguntza aurki ditzaten.

 

*  Komunikabideen alde: egiazko giza balioen hedatzaile izan daitezen gure gizartean eta pobreenen ahotsa ez dezaten isildu.

 

*  Sufritzen duten guztien alde; gure gaixoen alde; Siria eta beste herrietako errefuxiatuen alde: Jesus Berpiztuaren presentzia pozbide eta indargarri gerta dakien.

 

*  Geure alde. Gure herriaren alde: Pazko-aldi hau justiziazko eta maitasunezko biziera sortzeko argitasun gerta dakigun.

 

Aita, badakigu maite gaituzuna. Entzun iezazkiguzu gure gaurko eskari hauek, maite gaituzula sinets dezagun. Jesu Kristo gure Jaun berpiztuaren bitartez.

 

 

 

 

 

HOMILIA

Senideok, Pazkoan aurrera eta sakonera goaz. Jesusekiko elkartasuna eta topaketa gero eta nabarmenagoa ari zaigu gertatzen. Berpiztuaren pozak bizi-adorea ematen digu, zailtasun eta ezinetan ere Berri onaren lanean sutsu ekiteko. Jakin badakigu eta, Pazkoak beste ikuspuntu batean kokatu gaituela, Berpiztuaren garaipenaren ikuspuntuan. Eta zorionez!, bizitzearen eta ekitearen eta gertaeren beste irakurketa bat egitea ematen zaigu. Eta hor, gero eta sakonago, gero eta ederrago, Pazkoa gertatzen zaigu.

 

Koadro eta ikusmira eder honetan, ordea, aurrena Jesus berpiztuarengana jasotzen ditugu gure begiak. Bera da Pazkoaren ardatza. Bera gure ospakizuna biziarazten duen presentzia. Jesusekiko topaketak edertu du gure elkartea. Berak pozten gaitu. Gaurko Ebanjelio zatiak kontatu digun topaketa honek badu, ordea, berezitasunik. Ez zaie agertzen aurreko igandeetan bezala, beren etxean gordeta dauden ikasle beldurtu eta bidegaldu haiei. Gaurko agerpena, arrantzuan ari direla gertatzen da. Berri Onaren lanean ari den Elizarentzat da gaurko topaketa hau. Ezinean eta agorraldian nekatuta dagoen Elizari otordua prestatzen dio. Eta Jesus, otordu horretan, presente ez ezik, arrantzurako indar eta ziurtasun bihurtzen zaio. Arrain asko biltzen dute Jesusen presentziaren argitan. Eliza, Jesusen topaketan biziberritzen baita. Jesusen topaketan gertatzen da Eliza, askatasunezko gertaera bezala.

 

Eta topaketa honetatik abiatzen da Eliza mundura. Mundu latza eta zaila, berri onaren lana aurrera ateratzeko. Baina Pazkotik sortu den elkarteak, Apokalipsiko kantika eta esaldi hori entzun du: «Indarra eta aberastasuna, jakinduria eta ahalmena...» Bildotsari dagozkio. Eta egia horren begiz begiratzen eta ikusten ditu gertaerak eta bere historia. Horregatik ez du azaleko itxurak tristetzen eta adoregaltzen. Badaki hemen ikusten dena ez dela gauzen egia betea. Egia ederragoa eta osoagoa irakur dezakegula Jesusen Pazkotik. Eta horregatik ausardiaz dihardu Berri Onaren soroetan. Lau bizidunek esandako «Amen» handi harekin elkarturik, Elizak ere arrazoia ematen dio Pazkoko ikuspegiari.

 

Munduko indarrek ez dute lotuko. Ez dute morroituko. Elizak badu nori obeditua. Badu noren esana egina. Eta eman behar duen testigantza emango du ausardiaz. Espiritu Santuaren arnasetik datorkion ausardiaz. Mundua «haren erakutsiz beteko» du. Irainak eta presioak eta ez dute kikilduko, horiek eguneroko eta aspaldiko ogi bihurtu baldin bazaizkio ere.

 

Baina, honen guztiaren oinarria aurkitzeko, berriro Ebanjelioaren harira itzuli behar dugu. Izan ere, honetan guztian argi ikusten da esperientziazko argi bat behar dela. Eta horrek bietako bat eskatzen du: Joanen begi maitale eta zorrotza (azkar asko konturatu zen «Jauna da» esateko), edo bestela Pedroren eskarmentua. Eta hauxe aztertzera gonbidatzen zaitut momentu batez. Ikusi al duzu Pedro erabat umil eta burumakur? «Zuk badakizu maite zaitudala». Garai bateko segurantza eta harropuzkeriak urtu zaizkio. Lehen bilatzen zituen helburuak eta lotu-nahiak aspaldian galdu ditu. Eta orain ez da bere buruaz fiatzen. Ez du beregandik ezer espero. Pobre ikusten du bere burua. Eta bere pobrezia hori hiru aldiz agertu behar du, pobrezia aitorpen bihurtuz.

 

Eta orduan, eta pobrezia-giro horretan, Jesusek esaten dio: «Jarai niri». Ez al zion bada lehendik jarraitzen? Lehen Pedrok bere asmoak jarraitzen zituen, bere usteak, bere esperantzak. Oraintxe dago puntu-puntuan Jesusen ikasle izateko. Oraintxe dago bere onenean Jesusen bidea onartzeko. Kontua ez baita zerbait jarraitzea edo asmo onak izatea. Baizik Jesusen jarraitzaile izatea. Eta Pazkoa ez da batere garai txarra gure jarraipen-usteko asko, pobreziaren galbahetik pasatzeko. Onenean guk ere, Pedrok ez ezik, ikusiko genuke ez garela ari geure indarren eta asmoen neurriko lanetan. Pazkoko Jauna zerbitzatzen dugula. Eta frakasoa eta arrakasta ez direla hain «hemendik» neurtu behar, «erreinutik» baizik.

 

Jesusekin topo egitea beharrezkoa dugu haren ikasle eta jarraitzaile bihurtzeko. Edozein detaile txiki aski da Jesusekin topo egiteko. Berak eragiten du topaketa. Bizitzako gertaeretan bera presente egiten zaigu, tarteko. Eta guk geurez lortu ezin genuen poz-fruitua ugari ematen digu. Pazkoa topaketa da. Hemen, eguna joan eguna etorri, gero eta sakonagotik gertatzen ari zaigun topaketa. Eta, egunen batean, laster, betirako Pazko bihurtuko zaigun topaketa.

 

Bai, adiskidea, maitasunaren eta pobreziaren eskarmentua dago Elizaren jardunaren oinarritan. Gaur gu ere esperientzia hori bera berriztatzera bildu gara. Gure itsasontzi minduaren ondoan Jesusek ematen digun otordua aurkitzen dugu, Eukaristia. Eta otordu hau maitasunezko aitorpen bihurtu behar dugu. Pedrok bezalaxe, guk ere askotan geure asmoak zerbitzatu ditugu. «Maite al nauzu?» Ez dugu galdera horri erantzutetik ihes egin behar. Bestela, beste behin, ez dugu ikasle izatearen pausoa emango. 

 

Goazen Eukaristia ospatzera eta bizi dezagun Pazkoko topaketa. Jaso dezagun Jaunaren obedientzian bizitzera eramango gaituen maitasunezko esperientzia ederra. Eta bizi gaitezen.